Shangri La

Kraina „literackiej utopii”, albo kraina długowieczności i szczęśliwości Shangri La.

Kraina Shangri La znajduje się na wysokości 3200 m npm jest zamieszkała głównie przez Tybetańczyków. Stolicą regionu jest Xianggelila, Diqing.
Główne zabytki to: Sumtseling Gompa – najznamienitszy Klasztor Tybetański. Rejon jest głównie odwiedzany z uwagi na krajobrazy i piękno przyrody: Jezioro Napa oraz tarasy z tufu wapiennego Baishuitai.  A droga z Lijiang do Zhongdian należy dla najpiękniejszych tras widokowych na świecie.

Nazwa Shangri-La została zapożyczona od fikcyjnego miejsca, które wymyślił brytyjski pisarz James Hilton w swojej powieści „Zagubiony Horyzont”. Shangri-La to tybetański klasztor gdzieś w Himalajach, którego mieszkańcy nie starzeją się. Jednak jeśli tylko chcieliby opuścić to miejsce ich wiek przeskakuje w dokładnie w ten wiek jaki osiągnęliby żyjąc tak jak inni mieszkańcy kuli ziemskiej.
Marzenie o byciem młodym i nieśmiertelności jest tak wielkie, że krainy Shangri-La są usiane w wielu miejscach w Himalajach. Już niejednokrotnie w rożnych miejscach w Himalajach lokalny przewodnik przekonywał mnie, że to właśnie gdzieś tu jest klasztor i ta kraina nieśmiertelności.
Jednak to właśnie Chińczycy oficjalnie zmienili nazwę całego regionu na Shangri-La i nazwa taka figuruje na mapach świata i w przewodnikach.  Stało się tak za sprawą niezwykłej historii człowieka o nazwisku Joseph Franz Rock, który przybył w 1922 roku do Yunnan i badał te rejony. Zbierał rośliny, gromadził rękopisy ludu Naxi, robił zdjęcia, pisał artykuły, oraz odbywał z dużą karawaną podróże badawcze, w które zabierał np. składaną wannę. Władze Chińskie uznały, że to właśnie reportaże Josepha Franz Rock zainspirowały pisarza Jamesa Hiltona do napisania swojej sławnej powieści „zaginiony Horyzont”.